شبی که آوای نی تو شنیدم
چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم
نشانه ای از نی و نغمه ندیدم
تو ای پری کجائی که رخ نمی نمائی
از آن بهشت پنهان دری نمی گشائی
من همه جا پی تو گشته ام
از مَه و مهر نشان گرفته
بوی تو را ز گل شنیده ام
دامن گل از آن گرفته ام
تو ای پری کجائی که رخ نمی نمائی
از آن بهشت پنهان دری نمی گشائی
دل من سرگشته ی تو
نفسم آغشته ی تو
به باغ رویاها چو گلت بویم
بر آب و آئینه چو مهت جویم
تو ای پری کجائی
محمد اصفهانی تو ای پری کجایی