در آستانه ی پیری گلایه از شب دنیا

بد است مرد حسابی ,به احترام دیازپام

بدون غصه و بوسه , تلاش کن که بخوابی

تو مثلِ برده ی خانه , وبال گردن روزی

کسی نگفت نباید که از نهاد بسوزی

تو آفتاب نبودی که بی دریغ بتابی

چه اسب ها که درونت به اهتزاز درامد

به شیهه عمر گلویت , کشان کشان به سر آمد

تو را که بست به گاری که روز مزد عذابی

لگد زدند به شیری که, صبر غرش او بود

شکست یوزپلنگی , که رام و آینه خو بود

و از فراز دهانی , سقوط کرد عقابی

آهنگ محسن چاوشی در آستانه پیری