اد آخ که چقد با این صدا آدم دلش گریه میخواد
مادر و بچه دستاشون گره شدن به همدیگه مادر تو لالاییش داره از پدر قصه میگه
میگه لالایی نازکم بخواب بابا فردا میاد دلش هنوز پیش توئه دوست داره خیلی زیاد
پشت سرش آتیشه و گلوله و میدون مین چشماتو هم یذار تو خواب از گونه هاش بوسه بچین
اما نه گون هاشو نه میگن بابات سر نداره دل منم مثل تو این قصه رو باور نداره
لالایی که چشمونت قشنگه نگاهت رنگ باروت فشنگه

♫♫♫♫♫
بابا چشماتو داره غم نداره تا جون داره با این دیوا میجنگه
لالایی کن عزیز دل که قصمون به سر رسید غصه نخور حتی اگه با ما بدون سر رسید
رسمه که سربلندامون زود تر بدون سر بشن سایش همیه باقیه رو سر تو رو سر ما
بابا سرش جا مونده تو یه گوشه ی میدون مین شاید تا حالا سر اون شده یه تیکه از زمین
زمینی که دستای تو میتونه آبادش کنه برق چشات میتونه از سیاهی آزادش کنه
لالایی که چشمونت قشنگه نگاهت رنگ باروت فشنگه
بابا چشماتو داره غم نداره تا جون داره با این دیوا میجنگه

♫♫♫♫♫
حامی رویای بی سر